„W hołdzie wszystkim tym, którzy swoją pracą tworzyli wielkość Naszej Ojczyzny, wspierali jej rozwój i budowali przyszłość dla następnych pokoleń, dla podkreślenia wartości pracy ludzkiej – rozumianej jako moralny obowiązek człowieka, ale też jako doskonalenie świata nas otaczającego – dokonującej się poprzez wszechstronny rozwój osoby ludzkiej, w trosce o zachowanie godności pracy ludzkiej i wiążącej się z tym wolności i mądrości”.

Zgodnie z ustawą z dnia 26 kwietnia 1950r. dzień 1 maja jest dniem święta państwowego, wolnym od pracy.

Mówiąc o święcie pracy należy przywołać datę 1 maja 1886 r., kiedy to klasa robotnicza w Chicago zaczęła buntować się wobec panujących zasad pracy w wielu fabrykach przemysłowych. W owych czasach zapomnieć można było o normowanych godzinach pracy, przerwach w trakcie pracy, czy też przestrzeganiu zasad BHP. Doprowadziło to do sytuacji, kiedy to mężczyźni zaczęli walkę o swoje prawa od pokojowego pochodu ulicami miasta. Niestety nie doprowadziło to do zamierzonego efektu. W owych czasach przedsiębiorcy byli bezlitośni i na skutek działań podjętych przez robotników, zaczęli ich masowo zwalniać i zastępować nowymi pracownikami. Początkowo pokojowy pochód ulicami miasta doprowadził do rozlewu krwi. Święto Pracy zostało wprowadzone do kalendarza przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Partii i Organizacji Socjalistycznych, tzw. II Międzynarodówka w 1889 r. na kongresie w Paryżu.